przypadkowo 3)

См. также в других словарях:

• przypadkowo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób przypadkowy, niezamierzony przez nikogo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poznali się przypadkowo w jakiejś kawiarni. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przypadkowo — «wskutek zbiegu okoliczności; niespodzianie, przypadkiem» Spotkać kogoś przypadkowo. Przypadkowo dowiedzieć się o czymś …   Słownik języka polskiego

• nawinąć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa {{/stl 8}}{{stl 7}} zjawić się, pojawić się niespodziewanie, przypadkowo w pobliżu kogoś; nadarzyć się, trafić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nawinął się znajomy kierowca. Nawinął mi się ciekawy wyjazd. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dziwny — 1. Dziwnym trafem «przypadkowo, niespodziewanie»: (...) ukazał się Dworzec Zachodni, a raczej jego szczątki: dworzec został zbombardowany. Dziwnym trafem ocalały tory kolejki podmiejskiej (...). M. Nurowska, Czyściec. 2. Nic dziwnego «to… …   Słownik frazeologiczny

• zamienić — z kimś słowo, pół słowa, dwa słowa, dwa zdania itp. «porozmawiać z kimś przez chwilę»: Otto wszedł z brzegu po kładce na statek, uścisnął w milczeniu rękę Konrada Klanga. Nie zamienili ze sobą ani słowa. Jakieś półgłośne mruknięcie wystarczyło… …   Słownik frazeologiczny

• zamieniać — Zamienić z kimś słowo, pół słowa, dwa słowa, dwa zdania itp. «porozmawiać z kimś przez chwilę»: Otto wszedł z brzegu po kładce na statek, uścisnął w milczeniu rękę Konrada Klanga. Nie zamienili ze sobą ani słowa. Jakieś półgłośne mruknięcie… …   Słownik frazeologiczny

• dowiedzieć się — dk, dowiedzieć sięwiem się, dowiedzieć sięwiesz się, dowiedzieć siędzą się, dowiedzieć sięwiedz się, dział się, dowiedzieć siędzieli się dowiadywać się ndk VIIIa, dowiedzieć sięduję się, dowiedzieć siędujesz się, dowiedzieć sięduj się, dowiedzieć …   Słownik języka polskiego

• dziwny — dziwnyni, dziwnyniejszy «odznaczający się czymś osobliwym, zwracający na siebie uwagę tą osobliwością; niezwykły, szczególny, nieokreślony, niezrozumiały» Dziwny charakter. Dziwny sposób bycia. Dziwne imię. Dziwny zbieg okoliczności. ◊ Nic… …   Słownik języka polskiego

• napatoczyć się — dk VIb, napatoczyć sięczę się, napatoczyć sięczysz się, napatoczyć siętocz się, napatoczyć sięczył się 1. pot. «natknąć się na kogoś, na coś, spotkać kogoś niespodziewanie» Napatoczyć się na kogoś na ulicy. 2. pot. «przyjść, znaleźć się, zjawić… …   Słownik języka polskiego

• nawiasowo — przestarz. «ubocznie, mimochodem, przy okazji; od niechcenia, przypadkowo» Nawiasowo o czymś wspomnieć …   Słownik języka polskiego

• nieumyślnie — «mimo woli, bez zamierzenia; przypadkowo, nienaumyślnie» Nieumyślnie kogoś potrącić. Nieumyślnie spowodować czyjąś śmierć …   Słownik języka polskiego